بیوگرافی رافینیا

رافائل دیاز بلولی (زاده 14 دسامبر 1996)، معروف به رافینیا، یک فوتبالیست حرفه‌ای برزیلی است. رافینیا سفر فوتبالی خود را با آوای آغاز کرد، اما در سال 2016 راهی تیم پرتغالی ویتوریا گیمارش شد، جایی که اولین بازی حرفه ای خود را انجام داد. پس از نمایش های چشمگیر، او با اسپورتینگ سی پی قرارداد امضا کرد، جایی که یک سال قبل از امضای قرارداد با باشگاه رن فرانسه گذراند. پس از یک سال او دوباره در حرکت بود، و قبل از انتقال به باشگاه اسپانیایی بارسلونا در قراردادی به ارزش 50 میلیون پوند، برای لیدز یونایتد قرارداد امضا کرد.

 

رافینیا که اولین بازی خود را در اکتبر 2021 انجام داد، یک ملی پوش برزیلی است. دو گل اول او برای تیم ملی در پیروزی مقابل اروگوئه در اواخر همان ماه به ثمر رسید. او برای تیم برزیل در جام جهانی فوتبال 2022 و کوپا آمریکا 2024 انتخاب شد .

اوایل زندگی :

رافینیا در پورتو آلگره، برزیل متولد شد و در رستینگا، یک فاوِلا دور از مرکز شهر بزرگ شد. او دارای اصالت ایتالیایی است. پدرش یک نوازنده سیار بود. او دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشت و توصیف می‌کند که اتاق خواب خود را با والدین، برادر کوچکتر و حیوانات خانگی خود به اشتراک می‌گذاشت؛ برای پرداخت هزینه‌های سفر تلاش می‌کرد و در برخی مواقع مجبور بود برای غذا گدایی کند.

در هفت سالگی، به دلیل رابطه پدر و عمویش با بازیکن، در جشن تولد رونالدینو شرکت کرد. از آن زمان تاکنون چندین بار با هم دیدار کرده‌اند و دوستی پایدار برقرار کرده‌اند.

قبل از شروع حرفه فوتبال خود، رافینیا تا سن 18 سالگی در مسابقات وِرزِیا شرکت کرد که آن را به عنوان "شبکه‌ای از مسابقات و تورنمنت‌های مستقل سازماندهی شده توسط جامعه محلی" زیر سطح آکادمی توصیف می‌کند که هر بازیکن آینده‌داری می‌تواند در آن شرکت کند. مسابقات در این تورنمنت‌ها در شرایط سخت برگزار می‌شود، از جمله آزار و اذیت بازیکنان تیم حریف توسط هواداران خانگی در نزدیکی رختکن قبل از بازی‌ها، تیراندازی، زمین‌های خاکی با گرد و غبار و شن، گرمای شدید، تیرک به جای تور و تیم‌های بدون لباس به دلیل کمبود لباس.

او دارای دوستی دیرینه با برونو فیرناندیز است که قبل از اینکه هم‌تیمی در اسپورتینگ سی‌پی شوند، آغاز شده است. به گفته رافینیا، فیرناندیز کمک زیادی به او و حرفه فوتبالی او کرده است. قبل از پیوستن به لیدز یونایتد، فیرناندیز به رافینیا گفت که سبک بازی او "مناسب لیگ است" (با اشاره به لیگ برتر).

باشگاه‌های حرفه‌ای :

آوای :

پس از تلاش‌های ناموفق در تیم‌های اینترناسیونال و گریمیو، رافینیا کار خود را با بازی در تیم جوانان ایمبیتوبا آغاز کرد، جایی که بعداً توسط آوای دیده شد. در سن 18 سالگی، رافینیا کار خود را با تیم زیر 20 سال آوای در سری آ برزیل در سال 2014 آغاز کرد. پس از مصدومیت، او نتوانست در تیم قرار بگیرد اما همچنان به تمرین انفرادی ادامه داد. علیرغم افزایش علاقه بسیاری از باشگاه‌های برتر برزیل به رافینیا، آوای او را تا سال 2016 حفظ کرد، جایی که او مهارت‌های خود را در کوپا سائو پائولو دو فوتیبول جونیور به نمایش گذاشت.

در 2 فوریه 2016، رافینیا با تیم پرتغالی ویتوریا گیمارائس قرارداد امضا کرد، پس از اینکه توسط دکو، که او را به آژانس خود، D20 Sports، امضا کرد و ترانسفر او به ویتوریا را ترتیب داد، در کوپا سائو پائولو دو فوتیبول جونیور دیده شد. او اولین بازی خود را برای ویمارانس در 13 مارس 2016 مقابل پاچوس فیررا انجام داد. او اولین گل خود را برای باشگاه مقابل سی.اس. ماریتیمو در 20 آگوست 2016 به ثمر رساند. او اولین حضور خود را در لیگ اروپا 2017-18 در 14 سپتامبر 2017 مقابل ردبول سالزبورگ انجام داد. او در سال 2017 جایزه بهترین بازیکن سال ویتوریا گیماریش را دریافت کرد. او در فصل 2017-18 لیگ برتر پرتغال برای ویتوریا گیماریش در 43 بازی (در همه رقابت ها) 18 گل به ثمر رساند.

اسپورتینگ سی پی :

در ماه مه 2018، او به باشگاه پرتغالی اسپورتینگ سی‌پی تا سال 2019 منتقل شد. او اولین بازی خود را در 12 آگوست مقابل موریرنسه انجام داد. او اولین گل خود را برای این باشگاه در 20 سپتامبر 2018 مقابل اف‌کی قره باغ در پیروزی 2-0 در لیگ اروپا 2018-19 به ثمر رساند. رافینیا بخشی از تیم بود که در سال 2018-19 جام پرتغال را با زدن یک پنالتی در ضربات پنالتی مقابل پورتو پیروز شد.

رن :

او در سال 2019 با هزینه انتقال حدود 21 میلیون یورو، با رکورد باشگاه، به باشگاه فرانسوی رن امضا کرد. او در آخرین بازی خود برای باشگاه در لیگ 1 2020-21 مقابل ریمس، در تساوی 2-2 در 4 اکتبر 2020، گل زد و پاس گل داد. او در زمان حضور خود در باشگاه هشت گل زد و هفت پاس گل داد، جایی که به رن کمک کرد تا به مقام سوم برسد و در فصل لیگ 1 2019-20 برای لیگ قهرمانان اروپا 2020-21 واجد شرایط شود.

لیدز یونایتد :

فصل 2020-21 :

در 5 اکتبر 2020، او به لیدز یونایتد با قراردادی چهار ساله با هزینه ای نامشخص که گزارش شده در حدود 17 میلیون پوند یا حدود 20 میلیون یورو است، پیوست. در 19 اکتبر 2020، او اولین بازی خود را به عنوان بازیکن تعویضی در نیمه دوم در شکست 1-0 مقابل ولورهمپتون واندررز انجام داد. اولین بازی کامل او در خانه مقابل آرسنال در 22 نوامبر 2020 بود. در 28 نوامبر 2020، رافینیا اولین گل خود را برای لیدز در پیروزی 1-0 خارج از خانه مقابل اورتون به ثمر رساند. گل پیروزی او اولین پیروزی لیگ برتر لیدز در گودیسون پارک و اولین پیروزی لیگ آنها در مقابل اورتون از سال 1990 را تضمین کرد.

فصل 2021-22 :

رافینیا اولین گل خود را در فصل در 21 آگوست 2021، در اولین بازی خانگی لیدز، گل تساوی دقیقه 72 از داخل محوطه جریمه، در نتیجه 2-2 مقابل اورتون به ثمر رساند، که یکی از گل‌های ماه آگوست لیگ برتر نامگذاری شد.

رافینیا فصل را به عنوان بهترین گلزن لیدز با 11 گل به پایان رساند، از جمله اولین گل بازی در پیروزی 2-1 خارج از خانه مقابل برنتفورد در آخرین روز فصل، از نقطه پنالتی پس از اینکه توسط دروازه بان برنتفورد، دیوید رایا، خطا گرفت، وضعیت لیگ برتر لیدز را تأیید کرد.

بارسلونا :

در 15 ژوئیه 2022، رافینیا با باشگاه لالیگایی بارسلونا با قراردادی پنج ساله با هزینه اولیه گزارش شده 50 میلیون پوند، که در صورت اضافه شدن ممکن است به 55 میلیون پوند افزایش یابد، قرارداد امضا کرد. در 13 آگوست، او اولین بازی خود را برای باشگاه در تساوی 0-0 مقابل رئال وایکانو در لیگ انجام داد. در 3 سپتامبر، او اولین گل خود را برای بارسلونا در پیروزی 3-0 مقابل سویا در ورزشگاه رامون سانچز پیسخوان به ثمر رساند.

در 10 آوریل 2024، او با زدن دبل در پیروزی 3-2 خارج از خانه مقابل پاری سن ژرمن در مرحله یک چهارم نهایی بازی رفت، اولین گل خود را در لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رساند و به عنوان بهترین بازیکن بازی انتخاب شد. در 31 آگوست 2024، او اولین هت‌تریک خود را برای بارسلونا در پیروزی 7-0 در خانه مقابل رئال وایادولید در یک بازی لالیگا به ثمر رساند.

حرفه بین المللی :

در آگوست 2021، رافینیا به نمایندگی برزیل در مسابقات انتخابی جام جهانی تیم مقابل شیلی، آرژانتین و پرو انتخاب شد.

در 7 اکتبر 2021، رافینیا اولین بازی کامل خود را برای تیم ملی انجام داد و در نیمه دوم در پیروزی 3-1 مقابل ونزوئلا به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد. او در 45 دقیقه حضور در زمین دو پاس گل داد و یک پنالتی گرفت و مورد ستایش کارشناسان ورزشی و طرفداران قرار گرفت.

در سومین حضور و اولین بازی خود به عنوان بازیکن اصلی، او اولین دو گل بین‌المللی خود را در یک بازی انتخابی مقابل اروگوئه به ثمر رساند.

در 7 نوامبر 2022، رافینیا در ترکیب تیم برای جام جهانی فیفا 2022 نامگذاری شد.

رافینیا همچنین در ترکیب تیم برای کوپا آمریکا 2024 قرار گرفت.

سبک بازی رافینیا :

رافینیا بازیکنی توانمند و باهوش بوده و تکنیک خوب، قدرت بازیسازی و قدرت شوتزنی بالا از وی یک بازیکنی جهانی ساخته است.

تولد در خانواده فوتبالی :

در رستینگا، خانواده بلولی به دلیل تولید استعدادهای فوتبال مشهور است و رافینا هم دارای این نام خانوادگی معروف می باشد.

بلولی ها یک خانواده از طبقه متوسط می باشند که اغلب شغل شان حول محور فوتبال متمرکز است و در بین این خانواده ورزشی، رافینیا خوش شانس ترین نسل خود بوده و بیشترین موفقیت را در این بازی کسب کرده است اما برای کسب این موفقیت رنج های زیادی کشیده است.

دین :

آقا و خانم مانینهو بلولی پسر خود را با پایبند به آموزه های دینی مسیحیت بزرگ کردند و رافینا یک مسیحی است.

ازدواج :

رافینیا از سال 2013 با دختری به نام ناتالیا رودریگز یا تایا در رابطه بود که سرانجام سال 2022 این زوج با یکدیگر ازدواج کردند.

علایق رافینیا :

• فردی پرتلاش و خانواده دوست بوده و اعتقادی به شکست ندارد.

• به فوتبال، شنا، تماشای فیلم، اسب سواری، سفر ،رنگ مشکی و سگ و گربه علاقه دارد.

• لیونل مسی، نیمار جونیور، کریستیانو رونالدو فوتبالیست های مورد علاقه اش هستند و بارسلونا تیم محبوبش است.

• الگوی فوتبالیش رونالدینیو میباشد.

• مقصد مورد علاقه اش برازیلیا است.

• ارزش خالص و دارایی اش ۳۵ میلیون یورو می باشد.

افتخارات :

اسپورتینگ سی پی :

• تاکا دو پرتغال : 2018–19

• تاچا دا لیگا : 2018–19

بارسلونا :

• لالیگا : 2022–23

• سوپرکاپ اسپانیا : 2023

فردی :

• ویتوریا گیمارائس بهترین بازیکن سال: 2017

• تیم منتخب کوپا آمریکا : 2024

زندگینامه و بیوگرافی آنسو فاتی (Ansu Fati)

معرفی کوتاه آنسو فاتی

آنسو فاتی (Ansu Fati) فوتبالیست جوان اسپانیایی دنیای فوتبال است که در سال 2002 به دنیا آمده و در حال حاضر 20 ساله است. آنسو فاتی بازیکن اسبق باشگاه‌ سویا به حساب می‌رود و به همراه تیمش به قهرمانی جام حذفی و سوپرکاپ اسپانیا رسیده است.

مشخصات کامل آنسو فاتی

نام کامل	آنسومانه فاتی ویریا (Anssumane Fati Vieira)
تاریخ تولد	31  اکتبر 2002 (9 آبان 1381)
محل تولد	بیسائو - گینه بیسائو
پست در فوتبال	وینگر چپ - وینگر راست
قد	178 سانتی متر
وضعیت تاهل	مجرد
مهم‌ترین عناوین و افتخارات	قهرمانی کوپا دل ری با بارسلونا (2021) قهرمانی سوپرکاپ اسپانیا با بارسلونا (2023)

کودکی، زندگی شخصی و ورود آنسو فاتی به فوتبال

فاتی متولد 31 اکتبر 2002 در پایتخت گینه بیسائو یعنی شهر بیسائو در غرب قاره آفریقا است. پدرش بوری فاتی یک شیرجوروی سابق و مادرش لودرس فاتی یک زن خانه‌دار است. فاتی به عنوان پسر و فرزند دوم خانواده‌ای که 3 فرزند دیگر هم دارد، به دنیا آمد.

چهار سال قبل از تولد آنسو، در کشورش جنگ داخلی شروع شد که با کودتای سال 2003 ادامه پیدا کرد. کودتا باعث ویرانی گینه بیسائو و گسترده شدن بیشتر فقر در کشور شود. پدر خانواده نگران آینده نامعلوم فرزندانش بود و از این رو در جستجوی مقصدی امن، کشور را ترک کرد.

پدر ابتدا به پرتغال مهاجرت کرد، ولی نتوانست در لیگ‌های دسته پایین این کشور برای خود شغلی دست و پا کند. بوری وقتی در پرتغال بود شنید یک شهرداری در منطقه مارینالدای اسپانیا به مهاجران کار می‌دهد. با این حال، شانس با خانواده فاتی همراهی نکرد و بوری در خیابان‌های مارینالدا شروع به گدایی کرد. چند ماه بدین منوال گذشت تا اینکه بوری با شهردار شهر در سویل دیدار کرد و از قضا او یک شغل رانندگی به پدر خانواده فاتی پیشنهاد کرد.

شهردار بعد از آنکه سخت کوشی و انسانیت بوری را دید، به او کمک کرد همسر و فرزندانش از جمله آنسو را از گینه بیسائو به اسپانیا بیاورد. در نتیجه وقتی آنسو 6 ساله بود، همه خانواده به اسپانیا مهاجرت کردند.

دوران ابتدایی فوتبال آنسو فاتی

پدر خانواده فاتی که خود نتوانسته بود آرزویش برای فوتبالیست شدن را تبدیل به حقیقت کند، همیشه از پسرانش می‌خواست به فوتبالیست شدن فکر کند. از این رو، برایما فاتی، برادر بزرگتر آنسو، قدم در این راه گذاشته بود و بعد از پذیرش در تست‌های سیوا، با این تیم قرارداد امضا کرده بود. آنسو هم مسیر مشابهی تکرار کرد و در تست‌های باشگاه‌های نزدیکشان شرکت کرد و با وجود آنکه نتوانست نظر استعدادیابان سویا را جلب کند، در باشگاه دیگری به نام هررا پذیرش شد.

فاتی بین 10-2009 را یک فصل در هررا سپری کرد تا اینکه بالاخره در تست سویا هم قبول شده و راهی این تیم شد. او در سویا آن قدر خوب ظاهر شد که استعدادیابان هر 2 غول بزرگ اسپانیا یعنی رئال مادرید و بارسلونا سراغش آمدند. سویا که از این اوضاع راضی نبود، یک سال به فاتی بازی نداد، ولی بارسلونا در چنین شرایطی هم دست از سر آنسو برنداشت و در سال 2012، این پسربچه 9 ساله را به لاماسیا برد.

آنسو به کاپیتانی تیم پایه بارسلونا رسید و رکوردهای گلزنی را پشت سرهم جابجا می‌کرد که اتفاقی تلخ روند پیشرفتش را به تاخیر انداخت. در دسامبر 2015 بود که تکلی خشن از سوی مدافع اسپانیول چند ناحیه از پای راستش را با شکستگی مواجه کرد تا او مجبور به خانه نشینی 10 ماهه شود. با این حال، این مصدومیت به نوعی نقطه عطف دوران ورزشی فاتی شد و او با انگیزه‌ای مضاعف به زمین چمن بازگشت.

دوران ورزش حرفه‌ای آنسو فاتی

فاتی که در فوتبال پایه حکمرانی می‌کرد، اولین قرارداد حرفه‌ای خود با بارسلونا را در 24 جولای 2019 امضا کرد. آنسو که اکنون تنها 20 ساله است، از 16 سالگی نام خود را در صدر اخبار رسانه‌ها جا انداخت؛ جایی که در 21 آگوست 2019 به عنوان یکی از اعضای آکادمی لاماسیا، برای اولین بار در تمرینات تیم اصلی بارسلونا حاضر شد. فاتی 16 ساله که در همه رده‌های پایه بارسا عملکرد خیره کننده‌ای داشت، قرار شد از آن فصل و علی رغم سن پایینش، برای تیم دوم به میدان برود و همچنین از سوی ارنستو والورده به تمرینات تیم اول فراخوانده شد تا رویایش محقق شود.

با این حال، براساس قانون اسپانیا، افراد زیر 18 سال نمی‌توانستند بدون اجازه والدین‌شان بعد از ساعت 9 شب در بازی‌ها حاضر شوند و والورده که در یکی از بازی‌ها عثمان دمبله و لوییس سوارز را به دلیل مصدومیت در اختیار نداشت، دست به دامن بوری و لودرس شد تا اولین فرصت برای آنسو در بالاترین سطح فوتبال فراهم شود. او در مصاف با رئال بتیس با 16 سال و 280 روز، تبدیل به جوانترین بازیکن تاریخ بارسلونا از 1941 شد و با گلزنی مقابل اوساسونا در 31 آگوست 2019، در ادامه رکورد جوانترین گلزن تاریخ بارسلونا را هم به نام خود زد.

در دوم فوریه 2020 فاتی 2 گل مقابل لوانته زد تا تبدیل به جوانترین بازیکن تاریخ بارسلونا شود که برای این تیم بریس کرده است. او همچنین در 9 جولای 2020، نه هزارمین گل تاریخ بارسلونا را به ویارئال زد.

فاتی که در اواخر سال 2021 از ناحیه زانو مصدوم و برای 9 ماه خانه نشین شده بود، در آگوست 2021 و بعد از 323 روز، به عنوان یار جانشین به میادین بازگشت و تنها 9 دقیقه بعد از حضور در زمین، گلزنی کرد. قبل از آغاز فصل 22-2021 و ترک بارسلونا از سوی  مسی، مسئولان تیم اعلام کردند شماره 10 افسانه‌ای لئو به آنسو فاتی خواهد رسید.

در اکتبر 2021، بارسلونا قرارداد آنسو را برای 6 سال دیگر و تا سال 2027 تمدید کرد. بند فسخ قرارداد آنسو فاتی نیز همانند قرارداد پدری، یک میلیارد یورو است. فاتی در 20 ژانویه 2022 یک بار دیگر و این بار از ناحیه همسترینگ مصدوم شد و 3 ماه از فوتبال دور بود و در برد تیمش مقابل مایورکا در یکم می دوباره در پیراهن بارسلونا حاضر بود.

فاتی در تیم زیر 21 ساله‌های  اسپانیا دو بازی انجام داده و از سال 2020 به تیم ملی بزرگسالان دعوت می‌شود و توانسته 2 گل در 7 بازی ملی به ثمر برساند. او عضوی از تیم در جام جهانی 2022 بود، ولی آن‌ها در مرحله یک هشتم در ضربات پنالتی مقابل مراکش از دور مسابقات کنار رفتند.

بیوگرافی دنی اولمو

باشگاه فوتبال لایپزیگ (RB Leipzig)

در این نام اسپانیایی، نام اول یا نام خانوادگی پدری "اُولمو" و نام خانوادگی مادری "کارواخال" است.

 

دنیل «دنی» اولمو کارواخال (متولد ۷ می ۱۹۹۸) بازیکن حرفه‌ای فوتبال اهل اسپانیا است که به عنوان هافبک هجومی یا وینگر چپ برای تیم ملی اسپانیا بازی می‌کند. او در حال حاضر بازیکن آزاد است و اخیراً برای باشگاه بارسلونا در لالیگا بازی کرده است.

پس از مدتی حضور در آکادمی جوانان لاماسیا، اولمو اولین بازی حرفه‌ای خود را در سال ۲۰۱۵ برای تیم دینامو زاگرب کرواسی انجام داد. او در مجموع ۱۲۴ بازی برای این باشگاه انجام داد، ۳۴ گل به ثمر رساند و پنج بار قهرمان لیگ و سه بار قهرمان جام حذفی شد. در سال ۲۰۲۰، او به باشگاه آر بی لایپزیگ پیوست و همراه این تیم دو بار جام حذفی آلمان (DFB-Pokal) را در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ و سوپرجام آلمان (DFL-Supercup) را در سال ۲۰۲۳، که در آن هت‌تریک کرد، به دست آورد. سپس در سال ۲۰۲۴ به تیم سابق خود، بارسلونا، بازگشت.

اولمو در سال ۲۰۱۹ قهرمان جام ملت‌های اروپا زیر ۲۱ سال شد و در المپیک ۲۰۲۰ مدال نقره گرفت. او اولین بازی ملی خود را در سال ۲۰۱۹ انجام داد و بخشی از تیم‌هایی بود که به نیمه‌نهایی یورو ۲۰۲۰ رسیدند و لیگ ملت‌های یوفا ۲۰۲۳ را بردند. او همچنین عضو تیم اسپانیا در یورو ۲۰۲۴ بود که قهرمان شد و به عنوان بهترین گلزن مشترک مسابقات شناخته شد.

دوران باشگاهی :

دوران جوانی

اولمو در تراسسا، بارسلونا، کاتالونیا متولد شد و در سن ۹ سالگی از اسپانیول به آکادمی جوانان بارسلونا (لاماسیا) پیوست.

دینامو زاگرب

در حرکتی غافلگیرکننده، اولمو در ۳۱ جولای ۲۰۱۴، در سن ۱۶ سالگی به دینامو زاگرب پیوست. او اولین بازی خود برای تیم اصلی را در ۷ فوریه ۲۰۱۵ مقابل تیم لوکوموتیو زاگرب انجام داد و در دقیقه ۷۶ به جای پائولو ماچادو وارد میدان شد؛ این بازی با پیروزی ۲-۱ خانگی به پایان رسید. در ۲۲ سپتامبر، او اولین گل خود را در پیروزی ۷-۱ در مرحله اول جام حذفی مقابل اوشتِرچ زلاتار به ثمر رساند.

در ۲۲ آگوست ۲۰۱۶، اولمو قرارداد جدید چهار ساله‌ای امضا کرد. او در چهار بازی سه گل به ثمر رساند و تیم در جام حذفی به مقام دوم رسید. یکی از این گل‌ها را در شکست ۳-۱ مقابل ریکا در فینال به ثمر رساند. چهار روز پیش از آن نیز در بازی آخر فصل لیگ، اولین گل لیگ خود را در پیروزی ۵-۲ خانگی مقابل همان تیم (ریکا) که قهرمان شده بود، به ثمر رساند.

اولمو در لیگ اروپا، در تاریخ ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۸، پاس گل سوم را برای ایزت حاجروویچ داد و خودش گل چهارم را در پیروزی ۴-۱ مقابل فنرباغچه به ثمر رساند. در ۱۷ دسامبر، او به عنوان بهترین بازیکن لیگ حرفه‌ای فوتبال کرواسی (Prva HNL) در سال ۲۰۱۸ انتخاب شد. در همان ماه، او در جایگاه یازدهم جایزه پسر طلایی توتواسپرت (Tuttosport) قرار گرفت و بالاتر از بازیکنانی همچون کیلیان امباپه و یوسیپ برکالو قرار گرفت.

در ۱۴ فوریه ۲۰۱۹، او تنها گل تیمش را در بازی رفت مرحله یک شانزدهم نهایی لیگ اروپا مقابل ویکتوریا پلژن به ثمر رساند که با نتیجه ۲-۱ به پایان رسید. در ۳ ژوئن، او به عنوان بهترین بازیکن و بهترین بازیکن جوان فصل ۲۰۱۸–۱۹ لیگ کرواسی انتخاب شد.

در ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۹، او اولین بازی خود را در لیگ قهرمانان اروپا در پیروزی ۴-۰ خانگی مقابل آتالانتا انجام داد. او اولین گل خود در این مسابقات را در تاریخ ۲۲ اکتبر در تساوی ۲-۲ خارج از خانه مقابل شاختار دونتسک به ثمر رساند. او همچنین تنها گل دینامو را در شکست ۴-۱ خانگی مقابل منچسترسیتی در ۱۱ دسامبر به ثمر رساند که دینامو در نهایت در قعر گروه قرار گرفت.

در ۲۵ ژانویه ۲۰۲۰، دنی اولمو با امضای قراردادی چهار ساله به باشگاه آلمانی لایپزیگ در بوندس‌لیگا پیوست. او یک هفته بعد در تساوی ۲–۲ مقابل بوروسیا مونشن گلادباخ، برای اولین بار به میدان رفت و در دقیقه ۶۹ به جای تایلر آدامز وارد زمین شد.

در ۴ فوریه، اولمو تنها گل تیمش را در شکست ۳–۱ مقابل اینتراخت فرانکفورت در جام حذفی آلمان به ثمر رساند؛ او در نیمه دوم به جای آمادو هایدارا وارد زمین شد.

اولمو نخستین بازی خود را به عنوان بازیکن اصلی در تاریخ ۹ فوریه ۲۰۲۰ برابر بایرن مونیخ انجام داد؛ مسابقه‌ای که با تساوی بدون گل به پایان رسید و او در دقیقه ۶۹ جای خود را به پاتریک شیک داد. در ۱۲ ژوئن، او هر دو گل تیمش را در پیروزی ۲–۰ مقابل هوفنهایم به ثمر رساند.

در ۱۳ آگوست، اولمو گل اول تیمش را در پیروزی ۲–۱ مقابل اتلتیکو مادرید در ورزشگاه ژوزه آلوالاده به ثمر رساند و به این ترتیب، لایپزیگ برای اولین بار در تاریخ خود به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد.

اولمو در فصل ۲۰۲۱–۲۲ در چهار بازی جام حذفی آلمان حضور داشت و در ۱۹ ژانویه گل دوم تیمش را در پیروزی ۲–۰ مقابل هانزا روستوک در مرحله یک‌هشتم نهایی به ثمر رساند. او در فینال جام در ۲۱ می، به جای کوین کامپل وارد زمین شد و در پی تساوی ۱–۱ با فرایبورگ، در ضربات پنالتی موفق به گلزنی شد. در آخرین دقایق وقت اضافه، او در محوطه جریمه توسط نیکلاس هوفلر متوقف شد، اما داور اعلام پنالتی نکرد و کوین کامپل به دلیل اعتراض از روی نیمکت اخراج شد.

در ۳۰ جولای، اولمو بار دیگر به جای کامپل وارد زمین شد و تک گل تیمش را در شکست ۵–۳ مقابل بایرن مونیخ در سوپرکاپ آلمان به ثمر رساند.

در ۱۲ آگوست ۲۰۲۳، اولمو در سوپرکاپ آلمان مقابل بایرن مونیخ هت‌تریک کرد و هر سه گل تیمش را به ثمر رساند که منجر به پیروزی شد.

بازگشت به بارسلونا

در ۹ آگوست ۲۰۲۴، اولمو به باشگاه دوران نوجوانی‌اش بارسلونا بازگشت و قراردادی شش‌ساله به ارزش حدود ۶۰ میلیون یورو امضا کرد.

در ۲۷ آگوست ۲۰۲۴، پس از غیبت در دیدار مقابل والنسیا و اتلتیک بیلبائو به دلیل مشکلات ثبت نام به خاطر محدودیت سقف دستمزد، اولمو برای اولین بار برای بارسلونا به میدان رفت. او در نیمه دوم به جای فران تورس مقابل رایو وایکانو وارد زمین شد و در دقیقه ۸۲ گل پیروزی‌بخش تیمش را به ثمر رساند تا بارسلونا با نتیجه ۲–۱ پیروز شود.

در ۳ نوامبر، پس از بازگشت از مصدومیت، اولمو در بازی برابر اسپانیول دو گل به ثمر رساند و شمار گل‌هایش را در بارسلونا به پنج گل در پنج بازی افزایش داد.

در ۲۶ نوامبر، او اولین گل خود را در لیگ قهرمانان اروپا برای بارسلونا در پیروزی ۳–۰ برابر برست به ثمر رساند.

به دلیل ناکامی بارسلونا در ثبت نام اولمو و پائو ویکتور برای سال ۲۰۲۵، او بازیکن آزاد شد و می‌توانست با هر باشگاهی مذاکره کند.

دوران بین المللی :

تیم های جوانان

اولمو عضو تیم ملی اسپانیا در مسابقات قهرمانی زیر ۱۷ سال اروپا در سال ۲۰۱۵ در بلغارستان بود. او در ضربات پنالتی مقابل آلمان گلزنی کرد، اما تیمش در مرحله یک‌چهارم نهایی حذف شد. در بازی پلی‌آف برای کسب سهمیه جام جهانی همان سال، اولمو پنالتی خود را زد، اما ویلی هوفر از تیم انگلستان آن را مهار کرد و اسپانیا در ضربات پنالتی شکست خورد. در اواخر سال ۲۰۱۷، مدیر دینامو زاگرب، تومیسلاو سوتینا، اعلام کرد که باشگاه تلاش زیادی برای گرفتن تابعیت کرواسی برای اولمو انجام داده است، زیرا خود او تمایل داشت در سطح بین‌المللی برای کرواسی بازی کند. با این حال، در اکتبر ۲۰۱۸، او برای اولین بار در تیم زیر ۲۱ سال اسپانیا بازی کرد.

اولمو در ترکیب تیم اسپانیا که قهرمان مسابقات قهرمانی زیر ۲۱ سال اروپا در سال ۲۰۱۹ در ایتالیا و سان مارینو شد، حضور داشت. او در چهار بازی شرکت کرد، یک پاس گل داد و سه گل به ثمر رساند که یکی از آنها در فینال بود و باعث شد عنوان بهترین بازیکن زمین را کسب کند.

تیم بزرگسالان

اولمو اولین دعوت خود به تیم ملی بزرگسالان اسپانیا را در نوامبر ۲۰۱۹ برای مسابقات مقدماتی یورو ۲۰۲۰ مقابل مالت و رومانی دریافت کرد؛ اسپانیا پیش‌تر به مسابقات راه یافته بود. او در ۱۵ نوامبر به عنوان بازیکن تعویضی به جای آلوارو موراتا وارد زمین شد و تنها سه دقیقه بعد در پیروزی ۷-۰ اسپانیا برابر مالت گلزنی کرد. در همان بازی، هم‌تیمی‌اش پائو تورس نیز اولین گل ملی خود را به ثمر رساند؛ این نخستین بار در ۳۰ سال اخیر بود که دو بازیکن اسپانیایی در اولین بازی ملی خود گلزنی می‌کردند.

در ۲۴ مه ۲۰۲۱، اولمو به لیست ۲۴ نفره لوئیس انریکه برای مسابقات یورو ۲۰۲۰ اضافه شد. در ۲۸ ژوئن، در وقت‌های اضافی بازی یک‌هشتم نهایی مقابل کرواسی، او با دو پاس گل به موراتا و میکل اویارزابال نقش مهمی در پیروزی ۵-۳ اسپانیا ایفا کرد. در ۲ ژوئیه، پس از تساوی ۱-۱ در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل سوئیس و کشیده شدن بازی به ضربات پنالتی، اولمو پنالتی خود را به ثمر رساند و اسپانیا با نتیجه ۳-۱ پیروز شد. در ۶ ژوئیه، در نیمه‌نهایی مقابل ایتالیا، او پاس گل تساوی را به موراتا داد، اما بازی دوباره به ضربات پنالتی کشیده شد و اولمو ضربه خود را از دست داد؛ ایتالیا با نتیجه ۴-۲ پیروز شد.

اولمو در ۲۹ ژوئن ۲۰۲۱ به لیست ۲۲ نفره لوئیس د لا فوئنته برای بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ دعوت شد. در مسیر کسب مدال نقره، او یک پاس گل در تساوی ۱-۱ مقابل آرژانتین و یک گل و یک پاس گل در پیروزی ۵-۲ مقابل ساحل عاج به ثبت رساند. او در فینال که اسپانیا ۲-۱ به برزیل باخت، در ترکیب اصلی حضور داشت.

در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲، اولمو به لیست ۲۶ نفره لوئیس انریکه برای جام جهانی ۲۰۲۲ قطر دعوت شد. در اولین بازی مرحله گروهی مقابل کاستاریکا، او اولین گل تیمش را به ثمر رساند و پاس گل هفتم را نیز داد و اسپانیا به بزرگ‌ترین پیروزی خود در تاریخ جام جهانی با نتیجه ۷-۰ دست یافت. او همچنین در تساوی ۱-۱ مقابل آلمان و شکست ۲-۱ برابر ژاپن بازی کرد. او در بازی مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل مراکش نیز در ترکیب اصلی بود، اما اسپانیا پس از تساوی ۰-۰ در وقت‌های اضافی، در ضربات پنالتی با نتیجه ۳-۰ شکست خورد.

 

در ۷ ژوئن ۲۰۲۴، اولمو در لیست ۲۶ نفره برای یورو ۲۰۲۴ قرار گرفت. او اولین گل خود را در این رقابت‌ها در پیروزی ۴-۱ مقابل گرجستان در مرحله یک‌هشتم نهایی به ثمر رساند. در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل آلمان، او با یک گل و یک پاس گل در پیروزی ۲-۱ اسپانیا بهترین بازیکن زمین شد. او سومین گل خود در این تورنمنت را در پیروزی ۲-۱ مقابل فرانسه به ثمر رساند. در فینال مقابل انگلستان، او نقش مهمی در پیروزی ۲-۱ اسپانیا داشت و در دقیقه ۹۰ یک توپ را از روی خط دروازه بیرون کشید. با زدن سه گل در این مسابقات، اولمو به عنوان آقای گل در کنار پنج بازیکن دیگر قرار گرفت.

زندگی شخصی دنی اولمو :

پدر اولمو، میکل، یک فوتبالیست بازنشسته است که به عنوان مهاجم در تیم‌های دسته پایین‌تر بازی می‌کرد. برادر بزرگ‌تر دنی، کارلوس، نیز فوتبالیست است و به عنوان مدافع در تیم‌هایی از جمله ذخیره‌های دینامو و لوکوموتیو زاگرب در کرواسی بازی کرده است. اولمو به پنج زبان اسپانیایی، کاتالان، انگلیسی، آلمانی و کرواتی مسلط است.

دنی اولمو به تنهایی به بارسلونا نیامده است، بلکه نامزدش، لورا آبلا، نیز او را همراهی می‌کند و همواره از او حمایت می‌کند.

لورا که در ۱۲ اکتبر ۱۹۹۸ به دنیا آمده است، او هم‌سن دنی است.

اگرچه او در شبکه‌های اجتماعی معمولاً از نام خانوادگی آبلا استفاده می‌کند، اما نام اصلی‌اش اشمیت است.

این زوج از اوایل بهار ۲۰۲۳ رابطه خود را آغاز کردند و نخستین بار در جشن کریسمس در شهر لایپزیگ به‌طور عمومی در کنار هم ظاهر شدند.

طبیعتاً در مسابقات یورو ۲۰۲۴، لورا یکی از حامیان همیشگی دنی بود و در بازی مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل آلمان نیز از او حمایت کرد. شاید بتوان گفت او تنها زن آلمانی بود که در این دیدار طرفدار تیم اسپانیا بود!

پس از فینال، دنی و لورا در ورزشگاه المپیک برلین با جام قهرمانی عکس یادگاری گرفتند. همچنین، لورا در مراسم امضای قرارداد دنی با بارسلونا نیز حضور داشت و او را همراهی کرد.

افتخارات دنی اولمو :

دینامو زاگرب

• لیگ برتر فوتبال کرواسی: ۲۰۱۴–۱۵، ۲۰۱۵–۱۶، ۲۰۱۷–۱۸، ۲۰۱۸–۱۹، ۲۰۱۹–۲۰

• جام حذفی کرواسی: ۲۰۱۴–۱۵، ۲۰۱۵–۱۶، ۲۰۱۷–۱۸

• سوپر جام کرواسی: ۲۰۱۹

آر.بی. لایپزیگ

• جام حذفی آلمان: ۲۰۲۱–۲۲، ۲۰۲۲–۲۳

• سوپر جام آلمان: ۲۰۲۳

تیم زیر ۲۱ سال اسپانیا

• قهرمانی اروپا زیر ۲۱ سال یوفا: ۲۰۱۹

تیم زیر ۲۳ سال اسپانیا

• مدال نقره المپیک تابستانی: ۲۰۲۰

تیم ملی اسپانیا

• قهرمانی اروپا: ۲۰۲۴

• لیگ ملت‌های یوفا: ۲۰۲۲–۲۳

افتخارات فردی

• تیم منتخب قهرمانی اروپا زیر ۲۱ سال یوفا: ۲۰۱۹

• تیم برتر لیگ قهرمانان اروپا (Breakthrough XI): ۲۰۱۹

• بهترین بازیکن لیگ برتر کرواسی: ۲۰۱۸

• جایزه فوتبالیست – بهترین بازیکن زیر ۲۱ سال لیگ کرواسی: ۲۰۱۹

• جایزه فوتبالیست – تیم منتخب لیگ کرواسی: ۲۰۱۹

• بهترین بازیکن سال دینامو زاگرب: ۲۰۱۹

• کشف سال در سمپوزیوم بین‌المللی ورزش (SIMPOSAR): ۲۰۱۹

• آقای گل قهرمانی اروپا: ۲۰۲۴ (مشترک)

• تیم منتخب قهرمانی اروپا: ۲۰۲۴

بیوگرافی و زندگینامه پابلو گاوی (Pablo Martín Páez Gavira)

گاوی (Pablo Martín Páez Gavira) فوتبالیست نوجوان اسپانیایی است که در سال 2004 به دنیا آمده و در حال حاضر 18 ساله است. گاوی پرورش یافته لالیارا و بتیس است کسب جایزه پسر طلایی در کنار نایب عنوان قهرمانی لیگ ملت‌های اروپا به همراه تیم ملی، بزرگترین افتخار فوتبالی‌اش به حساب می‌رود.

نام کامل	پابلو مارین پرز گاویرا
معروف به	گاوی
تاریخ تولد	5 آگوست 2004 (15 مرداد 1383)
محل تولد	لوس پالاسیوس ویافرانکا _ اسپانیا
پست در فوتبال	هافبک مرکزی؛ هافبک هجومی
قد و وزن گاوی	173 سانتی متر، 70 کیلوگرم
وضعیت تاهل	مجرد
مهم‌ترین عناوین و افتخارات	جایزه کوپای 2022 جایزه پسر طلایی 2022 نایب قهرمانی لیگ ملت‌های اروپای 21-2020

کودکی، زندگی شخصی و ورود گاوی به فوتبال

پابلو مارتین پائز گاویرا ملقب به گاوی در لوس پالاسیوس و ویافرانکا واقع در استان سویل در جنوب اسپانیا، شهری با کمتر از 40 هزار نفر جمعیت، به دنیا آمده است. فوتبالیست‌های مشهور دیگری چون خسوس ناواس و فابین روئیز هم اهل همین منطقه از اسپانیا هستند. 

دوران ابتدایی فوتبال گاوی

پابلو دوران فوتبال خود را سن بسیار پایین و 6 سالگی در لالیارا که باشگاه زادگاهش به حساب می‌رفت، آغاز کرد و بعد از سه سال و در شرایطی که 9 ساله بود، به تیم رده‌های سنی رئال بتیس ملحق شد و طی مدت 2 سال، 95 گل برای آن‌ها به ثمر رساند. بارسلونا و استعدادیابان آن خیلی زود گاوی را شناسایی کردند و در سال 2015 در 11 سالگی او را به لاماسیا بردند تا در مکتب فوتبال مشهور خود او را پرورش دهند.

دوران ورزش حرفه‌ای گاوی

گاوی در سال 2020، اولین قرارداد حرفه‌ای خود را به امضا رساند و به عضویت بارسلونا درآمد تا بلافاصله از تیم زیر 16 ساله‌ها به تیم زیر 19 ساله‌ها فرستاده شود. این جوان تحسین شده در 2021 به عضویت تیم ب بارسا درآمد. او اولین بازی خود را برای بارسا ب را در 14 مارس بعد در پیروزی 1 به صفر در دربی مقابل اسپانیول ب ثبت کرد. 
گاوی که دو بار برای بارسلونا ب در فصل 2020-21 به میدان رفته بود، برای بازی های دوستانه پیش فصل با تیم اصلی قبل از شروع فصل جدید به تیم بزرگسالان منتقل شد. پس از نمایش خوب در پیروزی مقابل خیمناستیک و خیرونا، خبر رسید گاوی در انتخاب نفرات تیم توسط رونالد کومان بر ریکی پویگ ارجح‌تر بوده است. او به این روند خوب در پیروزی 3-0 مقابل اشتوتگارت ادامه داد و از همان موقع بود که مقایسه او با اسطوره بارسلونا ژاوی آغاز شد. 

در 29 آگوست 2021، گاوی اولین بازی رسمی خود را برای تیم اصلی بارسلونا در برد 2–1 لالیگا مقابل ختافه انجام داد و در دقیقه 73 جایگزین سرجی روبرتو شد. در 18 دسامبر، او اولین گل خود را برای باشگاه به ثمر رساند و در پیروزی 3-2 خانگی مقابل الچه یک پاس گل داد.

پابلو در تمام تیم‌های رده‌ سنی اسپانیا حضور داشته و سپتامبر 2021 بود که لوئیز انریکه با دعوت او به تیم ملی بزرگسالان، هدیه جالب توجهی به او داد. تیم ملی اسپانیا قرار بود برای بازی های ملی ماه اکتبر، باید در نیمه نهایی لیگ ملت های اروپا در سن سیرو به مصاف ایتالیا می‌رفت و گاوی 17 ساله را به عنوان یکی از غافلگیری‌های بزرگ خود رو کرد. لوئیز انریکه بعد از پیروزی مقابل قهرمان اروپا در این مسابقات، لب به تمجید از گاوی گشود: « او یک بازیکن عادی نیست. گاوی طوری روان بازی می کند انگار در حیاط مدرسه مشغول بازی است. دیدن چنین بازیکنی با این کیفیت و شخصیت، مایه خوشحالی است.»

 در ادامه، او را به قطر 2022 هم برد. گاوی 18 ساله تا به امروز (بهمن 1401)، هفده بازی ملی انجام داده و 3 گل هم به ثمر رسانده است. او در هر 4 مسابقه اسپانیا در جام جهانی هم به میدان رفت و گل اول کشورش در تورنمنت برابر کاستاریکا را هم به ثمر رساند. 

گاوی در سال 2022 دو جایزه مهم مخصوص جوانان آینده دار فوتبال اروپا را مال خود کرد. او ا اعلام فرانس فوتبال، برنده جایزه کوپا یا بهترین بازیکن زیر 21 سال در مراسم توپ طلای 2022 شد و در ادامه، تنها کم‌تر از یک هفته پس از دریافت جایزه کوپا، موفق شد جایزه پسر طلایی را هم از آن خود کند. جایزه پسر طلایی توسط نشریه توتو اسپورت به بهترین بازیکن زیر 21 سال جهان از نگاه روزنامه‌نگاران اعطا می‌شود. گاوی در راه کسب این جایزه موفق شد رقبایی چون جمال موسیالا، ادواردو کاماوینگا و جود بلینگام را پشت سر بگذارد. 

در جریان جام جهانی 2022، علاقه دختر پادشاه اسپانیا به گاوی خبرساز شد. پادشاه اسپانیا در طول مسابقات راهی رختکن کشورش شده و از گاوی خواست پیراهنش را برای شاهدخت امضا کند. در ادامه اخبار بسیاری از خاطرخواهی دختر پادشاه نسبت به گاوی در فضای مجازی مطرح شد و حتی برخی خبر از فرار شاهزاده از خانه برای دیدن گاوی در قرار عاشقانه دادند. 
کنترل توپ، هوش تاکتیکی، خلاقیت و بازیخوانی از جمله نقاط قوت گاوی 18 ساله به شمار می‌رود، ولی ضعف در دوئل‌های هوایی و کارت گرفتن‌های مکرر از جمله نقاط منفی بازی گاوی شمرده می‌شوند. 

بیوگرافی و زندگینامه پدری (Pedro González López)

پدرو گونزالس لوپز (Pedro González López)، ملقب به پدری، فوتبالیست مشهور دنیای فوتبال است که در سال 2002 به دنیا آمده و در حال حاضر 20 ساله است. پدری بازیکن اسبق و محصول آکادمی باشگاه لاس‌پالماس به حساب می‌رود و کسب عناوین قهرمانی چون کوپا دل‌ ری و سوپرکاپ اسپانیا در کارنامه وی دیده می‌شود.

نام کامل	پدرو گونزالس لوپز
معروف به	پدری
تاریخ تولد	25 نوامبر 2002 (4 آذر 1381)
محل تولد	جزایر قناری - اسپانیا
پست در فوتبال	هافبک مرکزی
قد	174 سانتی متر
وضعیت تاهل	مجرد
مهم‌ترین عناوین و افتخارات	قهرمانی کوپا دل ری با بارسلونا (2021) قهرمانی سوپرکاپ اسپانیا با بارسلونا (2023) جایزه کوپا (2021) جایزه پسر طلایی (2021) جایزه بهترین بازیکن جوان یورو (2021)

کودکی، زندگی شخصی و ورود پدری به فوتبال

پدری متولد 25 نوامبر در شهر تگوئسته در شمال شرقی اسپانیا است که در جزایر قناری واقع شده‌است. این بازیکن یکی از دو فرزند خانواده خود در کنار برادرش بزرگ‌ترش فرناندو است. پدر وی، برای چندین سال دروازه‌بان بود و حتی در تمرینات و تست‌های تیم تنریف نیز شرکت کرد؛ اما هیچگاه موفق به انجام مسابقه برای آن‌ها نشد. خانواده‌اش رستورانی را که توسط پدربزرگ وی تأسیس شده بود، اداره می‌کردند. گفتنی است پدربزرگ وی، فرناندو رودریگز، موسس یکی از اولین کانون‌های هواداری بارسلونا در جزایر قناری به نام “Pena Barcelonista de Tenerife-Tegueste” محسوب می شود که همچنان به وسیله پدر پدری اداره می‌شود.

زادگاه پدری، تگوئسته، یک شهر کوچک در شمال شرقی جزیره تنریف، واقع در جزایر قناری است که در 4 کیلومتری شمال غربی سن کریستوبال د لالاگونا و 11 کیلومتری غربی مرکز جزیره تنریف قرار دارد. در این شهر با جمعیت حدود 10000 نفر، رقابتی سالم بین طرفداران رئال مادرید و بارسلونا در جریان است که خانواده پدری، آن جا تحت عنوان کاتالان‌ها شناخته می‌شوند، زیرا همگی طرفدار بارسلونا هستند. از دیگر بازیکن‌های شاخصی که از تنریف پا به عرصه‌های بین‌المللی گذاشتند می‌توان به پدرو رودریگز، بازیکن سابق بارسلونا و حال حاضر لاتزیو اشاره کرد.

پدری و برادرش فرناندو به عضویت تیم‌های پایه‌ی تنریف درآمدند. اگرچه پدری از برادر خود دو سال کوچک‌تر بود، اما دیری نپایید تا استعداد و نمایش‌های درخشانش، در زادگاهش و سایر نقاط تنریف جلب توجه کند؛ به طوری که اسکار دلگادو، مربی دوران کودکی وی می‌گوید: «کسانی بودند که فقط برای تماشای بازی پدری به دیدن مسابقات ما می‌آمدند؛ به طوری که تحسین و تشویق والدین دیگر بازیکن‌ها و حتی تیم‌های رقیب را به همراه داشت. او فقط به خاطر نحوه بازی و مهارت‌هایش هم‌چون دریبل‌زنی و تمام‌کنندگی متمایز نبود؛ بلکه بلوغ، طرز دید و نحوه‌ی درک پدری از فوتبال بود که او را خاص می‌کرد. او می‌دانست که در هر لحظه سریعاً چه تصمیمی بگیرد. چیزی که شما اغلب شاهد آن در یک بچه‌ی 9 یا 10 ساله نیستید. با تمام این پتانسیل‌ها، مردم می‌توانستند ببیند که رفتار پدری چقدر متواضعانه و عادی است؛ زیرا تگوئسته مکان کوچکی است که همگی یکدیگر را می‌شناسند و این باشگاه در واقع یک خانواده است.»

پدری همیشه از اینیستا به عنوان الگو و قهرمان خود یاد می‌کرد و همراه با پدرش به باشگاه طرفداری‌شان برای تماشای بازی‌های وی می‌رفت. همچنین پدر وی، فیلم بازی‌های میشل لادروپ را به او نشان می‌داد؛ اگر چه لادروپ در سال 1996 از بارسلونا به  رئال مادرید پیوست و پیراهن کهکشانی‌ها را بر تن کرد.

دوران ابتدایی فوتبال پدری

در تابستان 2018، پدری به کاسا آماریلا، آکادمی باشگاه لاس‌پالماس پیوست و در 16 سالگی اولین قرارداد حرفه‌ای خود را با لاس‌پالماس منعقد کرد. پس از یک سال به عنوان جوانترین بازیکن در بین جوانان زیر 18 سال آکادمی، آماده بود تا پله‌های پیشرفت را طی کند.

اولین بازی پدری برای لاس‌پالماس، مقابل آلمریا در تور دوستانه‌ پیش‌فصل انجام گرفت. گرچه تنها دو هفته از تمرینات او با تیم اصلی گذشته بود، اما در آن مسابقه به عنوان بهترین بازیکن زمین شناخته شد. عملکرد رضایت‌بخش پدری، پپه مل، مربی وقت تیم را مجاب کرد تا پدری از همان اولین بازی لیگ، در ترکیب لاس‌پالماس قرار گیرد.

هرچند آن بازی با شکست لاس‌پالماس مقابل هوئسکا به سرانجام رسید؛ اما درست یک هفته بعد، در جریان دیدار با مالاگا، اولین پاس گل پدری به وسیله ضربه نهایی روبن کاسترو، مهاجم کهنه‌کار لاس‌پالماس به ثبت رسید. ماه بعد، پدری اولین گل سه امتیازی خود را برای لاس‌پالماس به ثمر رساند که منجر به پیروزی‌شان مقابل اسپورتینگ خیخون شد و نامش را به عنوان جوان‌ترین گلزن تاریخ تیم جاودانه کرد. وی به جز زمانی که به تیم‌های ملی پایه اسپانیا جهت حضور در اردوها و مسابقات از جمله جام جهانی زیر 17 ساله‌ها در برزیل دعوت می‌شد، هر هفته برای لاس‌پالماس به میدان می‌رفت و به مهره‌ی ثابت تیم و تهدیدی جدی در خط میانی برای حریفان تبدیل شده بود.

دوران ورزش حرفه‌ای پدری

پدری در آستانه‌ی پیوستن به رئال مادرید بود؛ حتی زمانیکه در تیم محلی زادگاهش بازی می‌کرد، نحوه‌ی بازی او، توجه استعدادیاب‌هایی از تیم‌های مختلف چون دپورتیوو لاکرونیا، ویارئال، اتلتیکومادرید، بارسلونا و رئال مادرید را به خود جلب کرد. استعدادیاب بارسلونا به او امتیاز بالایی نداد زیرا در آن مقطع تصور نمی‌کرد بازیکن مناسبی باشد.

رئال مادرید، پدری را برای انجام تست‌ به کاستیا فرا خواند. اما در آن زمان برف سنگینی باریده بود و او با یک روز تأخیر خود را به آنجا رساند؛ بنابراین فقط می‌توانست در چند جلسه تمرینی شرکت کند. کاستیا به او گفت که با هم در تماس خواهند بود ولی به گفته‌ی خود پدری، از نحوه رفتارشان مشخص بود که به پسر خلاق و خجالتی تنریف اعتقاد چندانی ندارند. 
بنابراین بلوگرانا شانس جدیدی را برای به خدمت گرفتن جواهر تنریف پیش روی خود دید تا شاید پدری نوید مرهم و التیامی تازه برای کمربند خط میانی بارسلونا در میان خرابه‌های پسا ژاویستا باشد. در آن زمان مدیر فنی لاس‌پالماس، تونی اوترو که اتفاقاً دو سال را به عنوان استعدادیاب در نیوکمپ گذرانده بود، شخصاً او را به خوزه ماری باکرو، بازیکن سابق بارسلونا و رئیس وقت آکادمی جوانان بارسلونا پیشنهاد داد و در مصاحبه‌ای با The Athletic گفتگوی خود را با باکرو چنین شرح داده است: «وقتی پدری را دیدم، تنها پس از 10 دقیقه با بارسلونا تماس گرفتم تا بگویم او بازیکن بارساست؛ نه صد درصد بلکه هزار درصد! مهم نیست که فقط 16 سال دارد، اکنون او را ببرید بسیار راحت‌تر خواهد بود تا اینکه 1 سال دیگر صبر کنید، چون او همین الآنش هم ترکانده!»

سرانجام در سپتامبر 2019، بارسلونا با لاس‌پالماس بر سر انتقال 2 ساله و 5 میلیون یورویی پدری که از ژولای سال آینده اجرایی می‌شد به توافق رسید که البته قراردادش با اجرای بندهای مختلف افزایش می‌یافت. پدری پس از اتمام فصل با لاس‌پالماس رسماً به جمع آبی‌اناری‌ها پیوست تا آسمان گرم بارسلونا، طراوت و لبخند برای او به ارمغان بیاورد و شانس بازی در کنار  مسی را داشته باشد که آن زمان هیچکس حتی روحش هم خبر نداشت قرار است در پایان فصل، خانه خود را ترک کند؛ هر چند در همان روزها بود که  در لیسبون، سرما و سنگینی شدیدی ناشی از شکست 8 بر 2 مقابل بایرن مونیخ ترسناک هانسی فلیک، در جان هم‌تیمی‌هایش رخنه کرده بود.

رونالد کومان مربی نه‌چندان محبوب آن زمان بارسلونا، ابتدا به دلیل ترافیک سنگین در خط میانی و همچنین حساب باز کردن روی فلیپ کوتینیوی متحول‌شده در  بایرن مونیخ که مجدداً به جمع کاتالان‌ها بازمی‌گشت، تصمیم به انتقال قرضی پدری گرفته بود؛ اما طولی نکشید تا پدری توانست با عملکرد خود رضایت پادشاه ضربات آزاد را بدست بیاورد؛ کسی که از حق نگذریم با تمام خصوصیات منفی‌اش در اعتماد به جوانان زبان‌زد است و با حساب باز کردن روی استعدادهایی چون پدری، گاوی، رونالد آرائوخو، آلخاندرو بالده و ... روح تازه‌ای به جان خسته‌ی بارسلونا دمید.

پدری در اکتبر 2021 و در جریان پیروزی 5 بر 1 بارسا مقابل فرنس‌واروش، اولین گل خود را با پیراهن آبی‌اناری‌ها به ثمر رساند و پس از  فاتی 16 ساله، دومین گلزن جوان تاریخ باشگاه در چمپیونزلیگ نام گرفت. این بازیکن، ماه بعد همچنین اولین گل لالیگایی خود را در برابر رئال بتیس به ثمر رسانید و بازی با نتیجه 5 بر2 به سود بارسلونا به پایان رسید.
هر قدر که زمان می‌گذشت، پتانسیل‌های پدری در زمین مسابقه بیشتر شکوفا می‌شد و اعتماد به نفس بیشتری از خود در مستطیل سبز نشان می‌داد. همین امر، باعث شد اعتماد کومان به او روز به روز بیشتر شده و تبدیل به مرد کوچک و خستگی‌ناپذیر خط میانی بارسلونا شود. عملکرد پدری به قدری امیدوارانه بود که لوییز انریکه، سرمربی تیم ملی اسپانیا، او را به اردوی لاروخا جهت شرکت در تورنومنت‌های مختلف از جمله یورو 2020 و لیگ ملت‌های اروپا فراخواند. حضور در مسابقات باشگاهی، رقابت‌های ملی مخنلف و سرانجام شرکت در المپیک 2020 توکیو، باعث شد تا وی در کمتر از یک سال تقویمی، 73 بازی را بدون استراحت در مسابقات مخلتف تجربه کند که در نوع خود شگفت‌انگیز است و مشخص نیست در ساق‌های این جوان آرام بلوگرانا چه چیزی جریان دارد. در نهایت فصل 2021- 2020 با عملکرد درخشان وی در عرصه‌های گوناگون به پایان رسید که ماحصل آن قهرمانی کوپا دل ری با بارسلونا، مدال نقره المپیک و نیمه‌نهایی یورو 2020 با ماتادورها بود که شاید دستاورد تیمی چندان خوبی برای او نباشد؛ اما نمایش‌های فردی دل‌چسب او آن هم در 18 سالگی، پیغامی جدید برای فوتبال‌دوستان سرتاسر جهان داشت: «ستاره‌ای جدید در آسمان فوتبال در حال ظهور است.»

به تبع عملکرد خود، او توانست در سال 2021، برنده جایزه‌ی کوپا و جایزه‌ی پسر طلایی بالاتر از ستارگانی چون جود بلینگهام، جمال موسیالا و نونو مندژ شود و پس از لیونل مسی، دومین بازیکنی باشد که با پیراهن آبی‌اناری‌ها به این مهم دست پیدا می‌کند.

پدری در همان سال، قرارداد خود را با بارسلونا همانند آنسو فاتی با رقم فسخ 1 میلیارد یورویی تا سال 2027 تمدید کرد. با حضور ژاوی هرناندز به عنوان سرمربی در اسپانیا، موقعیت پدری در تیم استحکام بیشتری نیز به خود گرفت و توانست مهارت‌ها، تکنیک، تمام‌کنندگی و قدرت بازی‌خوانی خود را تا حد زیادی بهبود ببخشد و پله‌های پیشرفت را یکی پس از دیگری طی کند؛ به طوری که در کنار دوست و هم‌تیمی خود، گاوی تبدیل به دوقولوهای افسانه‌ای و مردان جوان بدون جانشین در ترکیب مهندس محبوب کاتالان‌ها شوند و عملکرد بی‌نظیر آن‌ها در ال‌کلاسیکو سوپرکاپ اسپانیا، تحسین رسانه‌های داخلی و بین‌المللی را به همراه داشته باشد.

پدری که اکنون بر رویاهای کودکی خود یکی پس از دیگری، پیرهن واقعیت تن کرده و به تیمی که از همان بچگی برایش Mes que un club (فراتر از یک باشگاه) بود پیوسته، همان نوجوان آرام جزایر قناری است که جا پای الگوی خود، آندرس اینیستا گذاشته و امیدوار است وارث لایقی برای پیراهن شماره 8 بلوگرانا باشد. دون‌آندرسی که جالب است بدانید مدتی بعد از به دنیا آمدن پدری، اولین نمایش خود را با پیراهن بارسا در کتاب تاریخ آبی‌اناری‌ها ثبت کرد. شاید بی‌دلیل نیست که قطعه‌های پازل رویا، یکی پس از دیگری برای پدری در حال تکمیل شدن هستند.