حسین پورحمیدی متولد 6 فروردین 1377 در شوشتر بازیکن فوتبال اهل ایران است.حسین پورحمیدی با 186 سانتیمتر قد در پست دروازه بان بازی می کند.
حسین پور حمیدی در شهر شوشتر استان خوزستان به دنیا آمده است.
حسین پورحمیدی برادر دوقلوی حسن پورحمیدی بازیکن و دروازه بان است و دو برادر بزرگتر از خود و یک خواهر کوچکتر هم دارند.
حسین پورحمیدی در 3 فروردین 1400 با دختری به نام صبا متولد 1378 که تکنولوژیست جراحی بوده ازدواج کرده است.
فوتبال حرفه ای خود را از جوانان «استقلال خوزستان» آغاز کرد و سپس سال 1395 در 18 سالگی به تیم اصلی راه یافت.
مدتی هم به «مقاومت اهواز» منتقل شده و دوباره به این تیم بازگشت و تا سال 1398 در این تیم مشغول به بازی بود و با این تیم 1 قهرمانی لیگ برتر را کسب کرد.
او اولین بازی لیگ برتری خود را 5 مرداد 1397 در 20 سالگی مقابل ماشین سازی تبریز انجام داد که این بازی با نتیجه 1 بر 1 به پایان رسید.
سال 1398 در 21 سالگی با قراردادی 2 ساله به عضویت تیم «استقلال تهران» درآمد و تا نیم فصل لیگ 1400 - 1399 تحت قرارداد با این تیم بود.
سال 1398 در حالی به استقلال تهران پیوست که در تابستان همان سال با تیم نفت مسجد سلیمان قرارداد امضا کرده بود ولی قبل از اتمام زمان نقل و انتقالات طبق توافق دوطرفه ، قراردادش را با این تیم فسخ کرد و به تیم استقلال تهران ملحق شد.
از بچگی استقلال را دوست دارم ، خدا را شکر می کنم که امروز در استقلال هستم ، قرار بود به گل گهر بروم که با پیشنهاد استقلال روبه رو شدم و گفتم قطعا استقلال خیلی جای بهتری برای آینده من هست ، از حضور در اینجا خیلی خوشحالم.
در تمرین اولی که با استقلال داشتم ، همه چیز عالی بود ، انگار دو سال بود که استقلال هستم ، همه با من صمیمی بودند و حس می کردم در خانه خودم هستم.
بعد از یکسال در استقلال بعنوان دروازه بان ذخیره سال 1399 در 22 سالگی توسط سران باشگاه استقلال جهت کسب تجربه بیشتر به تیم آلومینیوم اراک قرض داده شد.
عملکرد خوبش در این تیم سبب شد تا مدیران این تیم سال 1400 قرارداد او را دائمی کنند و اکنون این بازیکن را در تیم خود در اختیار داشته باشند.
او سال 1399 با بازی های خوبش در تیم آلومینیوم اراک توانست اسم خود را بر سر زبان ها بیاندازد.
پورحمیدی در زمانی که از سوی استقلال به باشگاه آلومینیوم اراک قرض داده شده بود با عقد قراردادی دائم به باشگاه تراکتور پیوسته بود ، سرانجام از فصل 1403-1402 به این باشگاه آمد
اولین بار سال 1397 در 20 سالگی به تیم ملی زیر 23 ساله های ایران دعوت شد و در سال 2023 هم به تیم ملی بزرگسالان دعوت و عضو تیم ملی شد.
پورحمیدی دروازبانی خوش استایل و با هوش بوده و رفلکس های سریع ، مهارت در شوت گیری و خروج های مناسب از خصوصیات بارز وی می باشد.
من و برادرم هر دو به دروازه بانی علاقه داشتیم ، اول برادرم دروازه بان بود و من دفاع بازی می کردم ، آن زمان در آکادمی باشگاه استقلال خوزستان توپ می زدیم.
بعد که به مقاومت اهواز رفتیم برادرم در دفاع بازی کرد و من هم دروازه بان شدم.
پس از آن دوباره به استقلال خوزستان که برگشتیم هر دو دروازه بانی را دنبال کردیم من در تیم بزرگسالان بودم و برادرم در امیدهای استقلال خوزستان بازی می کرد.
من و حسن دائم در ارتباطیم و همه حرف هایمان را به هم می زنیم ، وقتی هم فهمیدم از استقلال پیشنهاد دارم ، اول از همه به او گفتم و او هم گفت معطل نکن.
همه اعضای خانواده مان استقلالی هستند ، پدر و مادرم هم استقلالی هستند ، ما آنقدر استقلالی هستیم که وقتی استقلال شهرآورد را برنده می شود برادر بزرگترهایم با موتور به خیابان می روند و با پرچم استقلال شیرینی پخش می کنند.
از بین دروازه بانان خارجی «نویر» ، «کاسیاس» و «ترشتگن» و از داخلی ها هم «سید حسین حسینی» را خیلی دوست دارم.
حسینی با تکنیک و دارای رفلکس بدنی بالایی است ، اخلاق فوق العاده خوبی دارد و اگر تا الان به اینجا رسیده به خاطر صبری بوده که داشته و من هم باید مانند او صبوری را سرلوحه کارم کنم تا بتوانم حقم را از فوتبال بگیرم.
دوست دارم به تیم ملی دعوت شوم و امیدوارم کادر فنی تیم ملی همیشه نگاه منصفانه ای به تیم های لیگ برتری داشته باشند و فقط روی تیم های بزرگ و سرشناس زوم نکنند ، بعد از رسیدن به تیم ملی می توانم به بازی در فوتبال اروپا هم فکر کنم.
من دوست داشتم در استقلال بازی کنم ولی هیچ وقت یک فرصت هم به من ندادند و به نوعی حقم در استقلال خورده شد.
بازی های زیادی در لیگ برتر ، جام حذفی و لیگ قهرمانان بود که می توانستند حداقل یکبار به من فرصت بازی بدهند ولی این اتفاق رخ نداد.
یک روز به استقلال برمی گردم و پیراهن شماره یک این تیم را می پوشم.
پس از پایان بازی استقلال و فولاد در لیگ نوزدهم ، پورحمیدی هنگام ورود به تونل ورزشگاه بر اثر اصابت سنگ از سوی تماشاگران از ناحیه سر مصدوم و دچار خون ریزی شد.